مهر تو در دوجهان بهر سفر مارا بس

بحر اَلطاف تو از هفت گهر مارا بس

ديدن گل به دو چشم دگران ارزاني

زين دو نرگس به غمت ژاله ي تر مارا بس

عالمي ريزه خور مائده ي خوان تواَند

از سر سفره ي تو خون جگر مارا بس

معدن هرچه طلا پيشکش زرخواهان

صورتي چون زر از اين غصّه دگر مارا بس

آتش داغ تو سوزانده دل عالم را

شعله اي زان همه سوزنده شرر مارا بس

آب بي ياد لبت باد حرام اي ساقي

سوختن بر عطشت شام و سحر مارا بس

در هياهوي قيامت که همه مضطربند

نظر مرحمتي زان دو بصر مارا بس

مَحرمانِ حرمِ يار که مُحرِم شده ايد

طوفِ قبرِ پدري با دو پسر مارا بس