[گل]بسيج، مدرسه عشق[گل]
بسيج بهترين مدافع اسلام و انقلاب است و بسيجي دوست داشتنيترين سرباز وطن و اسلام.
پر خروش است مثل اروند رود، پر غرور است مثل بازي دراز. خوش منظره است مثل دشت عبّاس.
پيچيده است مثل تنگه چزابه و لطيف است مثل مخمل گل سرخ.
صلابتش همچو كوه ميماند و صفا و صميميّتش زُلال چشمههاي كوهستان را.
فاتح بلندترين قلّههاي ايثار است، رفيعترين قلّههاي جهان در برابر راست قامتي او سر تعظيم فرود ميآورند.
هواي چشمانش به خاطر خدا باراني است و لبخندش به اندازه يك دفترچه خاطرات حرف ميزند.
مگر نه اين است كه آن پير فقيد جماران بر بازوانش بوسه زد و بر اين بوسه افتخار كرد.
او از تمام علايق مادي و دنيوي دل بريده است. تكيه گاه او فقط خداوند است كه نه براي ماديات و پست و مقام، بلكه تنها به خداي خويش ميبالد.
بسيج يعني عشق ورزيدن، يعني دوست داشتن، يعني صفا و صميميّت، يعني ايثار، گذشت، شهادت و مردانگي.
بسيج خواب راحت را از ديدگان ابرقدرتها و دشمنان اسلام، انقلاب و اين مرز و بوم ربوده است و امروز آنها حساب جداگانهاي براي محو عنصر بسيج باز كردهاند.
او همچو صاعقه بر دشمن ميتازد، شهادت و شكست ظاهري، هر دو براي او يكي است؛ چرا كه فقط براي انجام تكليف شرعي و اطاعت از ولي امر مسلمين جهان حضرت آيت ا.. العظمي خامنهاي مُدظلّه العالي انجام وظيفه مينمايد.
بسيج مدرسه عشق است، عشق به لقاء ا... و بسيجي دانش آموختهي اين مدرسه و مكتب سرخ حسين(ع) است.
و چه خوب توصيف كرد امام عزيز، بسيج را: «بسيج مدرسه عشق شاهدان و شهيدان گمناميست كه پيروانش بر گل دستههاي رفيع آن اذان شهادت و رشادت سر دادهاند.» بسيج سلاحش ايمان و منطقش «عدالت» است.
صفاي باطنش هر كسي را مجذوب خود ميسازد ولي در ميدان كارزار لرزه بر اندام خصم ميافكند.
......بسيجي ديده بيدار عشق است ........... بسيجي پير ميدان دار عشق است
به قلم حقير: پرويز بهرامي...[گل]
.