هنوز ماتم زن هاي خون جگر شده را

هنوز داغ پدرهاي بي پسر شده را

کسي نبرده ز خاطر کسي نخواهد برد

ز ياد ، خاطره ي باغ شعله ور شده را

کسي نبرده ز خاطر ، نه صبح رفتن را

نه عصرهاي به دلواپسي به سر شده را

نه آهِ مانده بر آيينه هاي کهنه ي شهر

نه داغ هاي هر آيينه تازه تر شده را

جنازه ها که مي آمد هنوز يادم هست

جنازه هاي جوان ، کوچه هاي تر شده را